11 december 2011

Ontmoeting Groen! Leuven en Ecolo Louvain-la-Neuve

Op donderdag 8 december vond er in Louvain-la-Neuve een ontmoeting plaats tussen de leden van de lokale afdeling van Ecolo en een delegatie van Groen! Leuven. Al heel wat jaren is er een structurele samenwerking tussen de beide groene partijen, onder meer in het federaal parlement waar Groen! en Ecolo één fractie vormen. Heel wat lokale afdelingen hebben in de loop der jaren ook contacten uitgebouwd.

De ontmoeting tussen de lokale afdelingen uit twee verschillende taalgemeenschappen van België heeft op zich al een belangrijke symbolische betekenis. Maar deze ontmoeting had ook en vooral een ander doel. We kregen de kans om met elkaar te discussiëren over thema’s die voor beide steden centraal staan, zoals mobiliteit, wonen, participatie en de relatie met de studenten. De uitwisseling van ervaringen en ideeën was zeer nuttig en vruchtbaar. In Louvain-la-Neuve maakt Ecolo deel uit van de meerderheid, in Leuven zit Groen! op dit moment in de oppositie. Die verschillende positie gaf interessante invalshoeken aan de discussie.

In veel opzichten zijn beide steden te vergelijken. Ze hebben allebei een belangrijk station. Er is de ontwikkeling van het GEN. Er wordt gezocht naar een goede plaats voor zachte vervoermiddelen. De groene visie rond een duurzame mobiliteit is sterk, en nuttige ideeën of inzichten konden worden uitgewisseld.

Rond wonen bleken er ook veel overeenkomsten. Het belang van een kwaliteitsvolle verdichting, de dure prijzen van woongelegenheden, de nood aan meer ecologisch bouwen en sociale huisvesting, het zoeken naar nieuwe woonvormen, het kwam allemaal aan bod. Ook hier was het gesprek zeer nuttig, onder meer met het oog op het uitwerken van onze programma’s voor de verkiezingen van oktober 2012. Zeker rond dit thema zullen we de volgende maanden nog meer ideeën uitwisselen.

De participatie van de burgers is voor de groene partijen altijd een prioriteit geweest. Beide partijen hebben bekeken hoe in hun stad participatie wordt georganiseerd (of nauwelijks wordt georganiseerd, zoals in Leuven). Ecolo kon het eigen beleid toelichten, Groen! kon haar visie op een ander beleid voor Leuven verduidelijken.

Ten slotte werd er ook dieper ingegaan op de relatie met de studenten. Beide steden hebben een universiteit en een grote studentengemeenschap in hun stad. De aanwezigheid van de studenten is een grote meerwaarde, maar stelt ook grote uitdagingen, onder meer op het vlak van huisvesting.

Jan Mertens: “We hebben afgesproken dat we contact zullen houden. In de loop van de volgende maanden zullen we een delegatie van onze groene vrienden van Louvain-la-Neuve ontvangen in Leuven, om daar onze gesprekken verder te kunnen zetten. We hebben veel van elkaar te leren, en dat kan ons alleen maar versterken met het oog op de lokale verkiezingen van oktober 2012.”

Is dit het huis dat de Sint zich droomde?

De Sint is weer vertrokken uit het land, de goede man heeft weer hard gewerkt de voorbije dagen. Het Sinterklaashuis in Leuven heeft ook zijn deuren gesloten. Volgens Groen! en Jong Groen! verdiende de Sint een beter huis dan dit Sinterklaashuis.

Of het Sinterklaashuis in deze vorm wel zo’n goed idee was, daarover zijn de meningen sterk verdeeld, zo konden we bij velen vaststellen. Naar we uit goede bron konden vernemen, was de Sint zelf ook niet helemaal gelukkig. Hij wil erg graag zoveel mogelijk bij zoveel mogelijk kinderen zijn, maar hij wil graag bij alle kinderen zijn, dus ook bij die kinderen van wie de ouders niet het geld hebben om een duur bezoek aan het Sinterklaashuis te betalen. En ook de Sint heeft het soms moeilijk met de commercialisering van zijn eigen feest en de nadruk op duur speelgoed. De Sint heeft zelf al heel veel werk met het bezorgen van alle pakjes, en moet dus een aantal activiteiten uitbesteden aan derden. Het Sinterklaashuis valt in die categorie, maar de vraag is of in dit geval de goede onderaannemers zijn gekozen.

Fatiha Dahmani (gemeenteraadslid): “Het is algemeen bekend dat alle groene politici grote fans zijn van Sinterklaas. Met de Sint was ik heel blij, met het Sinterklaashuis zoals het er nu was, was ik minder gelukkig. Hoe moet je je voelen als kind als je ouders arm zijn en je mag niet binnen in zijn huis? Als gemeenteraadsleden willen wij heel graag de Sint een mooie ontvangst geven in de stad, maar dan willen we ook weten welke keuzes gemaakt worden en hoeveel die kosten. We willen ook weten of het beste voorstel van de verschillende offertes is gekozen. Op al die vragen hebben we tot nu toe nog geen enkel zinnig antwoord gekregen. Op onze vraag zal er hopelijk snel een discussie volgen in een gemeenteraadscommissie, en daar wil ik alleszins enkele vragen voorleggen aan de schepen. We hebben nog steeds geen zicht op de werkelijke kostprijs van dit evenement, daarover werd tot nu toe vrij geheimzinnig gedaan. Het lijkt erop dat de bedragen die circuleerden ruim zullen overtroffen worden. En als dat zo is moeten we ons toch de vraag stellen of de Sint geen beter huis verdiende dan dit Sinterklaashuis.”

Lies Corneillie (voor Jong Groen! Leuven): “Het had zoveel beter gekund. Creatieve jeugdwerkers zouden fantastische plannen kunnen bedenken voor een leuk Sinterklaashuis. Ze zouden dromen van een huis waar kinderen lekker veel mogen, van de geur van speculaas, van oud speelgoed oplappen en nieuw speelgoed of spelletjes uitvinden… Ze zouden ook kiezen voor de lokale economie en Leuvense bakkers, circusartiesten, muzikanten, tekenaars, acteurs, … uitnodigen om mee te werken. De realiteit was jammer genoeg anders. Het Sinterklaashuis was bedolven onder plastic speelgoed, snoep en chocolade, waarin kinderen als eerste 2 huisregels te horen kregen: ‘jullie moeten stilletjes zijn en overal afblijven’. Dit Sinterklaashuis propte kinderen vol met snoep, leerde hun dat ‘hebben’ belangrijk is en liet kinderen geen kind zijn. Het was versierd met vlaggetjes die in elke winkeletalage hangen, promootte onbetaalbaar speelgoed, gebruikte liedjes en grapjes die kinderen dagelijks op TV kunnen horen. Ik denk dat niet alleen de Sint ongelukkig was in zijn huis. Ook de Leuvense kinderen verdienen veel beter.”

Fatiha Dahmani (Groen!) en Lies Corneillie (Jong Groen!)

24 november 2011

Groen! vraagt dat stadsbestuur Vlaamse regering ook oproept om Brownfieldconvenant Uplace op te zeggen

Groen! is blij dat het Leuvens stadsbestuur zich verzet tegen Uplace. Maar als ze echt consequent zijn, zouden de meerderheidspartijen nog een stap verder moeten gaan dan wat ze vragen in hun motie.

Groen! heeft zich als enige Vlaamse partij consequent verzet tegen de komst van Uplace in Machelen. Uplace zal immers niet alleen zorgen voor een verkeersinfarct op de Brusselse ring, maar zal ook de aantrekkelijkheid van steden als Leuven gevoelig verminderen. We steunen dan ook de motie waarin de stad zich uitspreekt tegen de realisatie van Uplace die maandag voorligt op de gemeenteraad, en die de Vlaamse regering oproept om geen milieuvergunning toe te kennen. Maar we vragen ook dat het stadsbestuur een stap verder gaat.

Fatiha Dahmani (gemeenteraadslid): “De Leuvense meerderheid, die identiek is samengesteld als de Vlaamse regering, komt rijkelijk laat met haar protest tegen Uplace. Maar we zijn blij dat ook SP.a, CD&V en NV-A nu inzien dat de Vlaamse regering zich veel te ver heeft geëngageerd in dit dossier, en dat ze hun ministers oproepen om geen milieuvergunning toe te kennen.”

Als het schepencollege het echt meent met haar protest, moeten we echter verder gaan dan wat nu voorligt. Zoals Vlaams parlementslid Hermes Sanctorum (Groen!) deze week overtuigend aantoonde, wekt de Vlaamse regering de indruk dat ze eigenlijk al beslist heeft om de milieuvergunning goed te keuren. Ze heeft met de projectontwikkelaar immers een brownfieldconvenant afgesloten, en zo aan de projectontwikkelaar de indruk gegeven dat alles in kannen en kruiken is, of dat de Vlaamse overheid een schadevergoeding zou moeten betalen indien de vergunning er niet komt. Niets is echter minder waar. Toch verwees minister Muyters in zijn beslissing over de bouwvergunning naar dit brownfieldconvenant.

Fatiha Dahmani: “We moeten aan de Vlaamse regering vragen om kleur te bekennen. Blijft ze tegelijk rechter en partij, of stapt ze uit het brownfieldconvenant en oordeelt ze onafhankelijk? De tijd van de flauwe excuses is alleszins voorbij: elke partij die vertegenwoordigd is in de Vlaamse regering kan Uplace tegenhouden. De vraag is alleen of ze het willen.”

Fatiha Dahmani, gemeenteraadslid

21 oktober 2011

Global Greens mourn Prof Wangari Maathai
Posted 27 September, 2011

Prof Wangari Maathai - Never give up!

The death of Prof Wangari Maathai on 25 September 2011 has shocked and saddened the Global Greens. She contributed so much to the world through the Green Belt Movement, through her work promoting women’s rights, and through her tireless campaigns for peace and the environment, especially in Africa.

Prof Maathai was a committed, passionate, humorous and courageous woman, a deserving winner of the Nobel Peace Prize in 2004. She was imprisoned several times for her outspoken advocacy but never deterred from campaigning. She was an inspirational public speaker and always an imposing figure in magnificent colourful African dress. Her speech on the life and death impacts of globalisation on Africa was one of the highlights of the first Global Greens Congress in 2001 in Canberra Australia.

Prof Maathai played a big role in the formation of the African Greens Federation and will always be remembered by the African Greens. Around the world, she was a friend and inspiration to many Greens who will be sadly missed.

The Global Greens give their deepest sympathy to Prof Maathai’s family, friends and colleagues.

To our dear friend: walk in beauty.

"You feel like you want to give up but we Greens have one capacity that will help us. We believe – we have faith, we have trust, we have persistence. We never give up!"
Prof Wangari Maathai, Global Greens Congress 2001.
Global Greens Statements
Keep informed



facebooktwitteryoutube
Video
Global Greens Congress 2001 - Canberra, Australia
view
» Find all videos

Groen! wil dat Leuven volledig kiest voor een ethisch en duurzaam financieel beleid

Met de berichten over de penibele situatie van de Gemeentelijke Holding staat de discussie over de financiële middelen voor steden en gemeenten in het centrum van het politieke debat. Ook burgemeester Tobback sprak zich de voorbije weken herhaaldelijk uit over de volgens hem niet al te rooskleurige financiële perspectieven van de gemeenten, en ook van Leuven. Naar aanleiding van de problemen bij de Holding deed hij ook een oproep om met lokale middelen niet meer te kiezen voor risicovolle beleggingen. Hij gaf toe dat ook Leuven een “orthodoxe aanpak heeft verlaten” (zie dit artikel).

Fatiha Dahmani (fractieleidster): “Wij gaan ervan uit dat er tijdens de gemeenteraad van 24 oktober vragen zullen worden gesteld over de financiële toekomst van de stad. We hopen ook dat de raadsleden een toelichting krijgen van het college over de gevolgen voor de stad van de gebeurtenissen van de voorbije dagen. Volgens Groen! is het meer dan ooit tijd om nu echt te kiezen voor een financieel beleid dat duurzamer is en voluit kiest voor ethisch omgaan met geld, en niet voor de illusies van het grote gewin van financiële luchtbellen. Dat de burgemeester nu toegeeft dat hij een fout maakte, is eervol. Nu willen we concrete initiatieven zien, ook op lokaal vlak, om dit soort dingen in de toekomst te vermijden.”

Het is geen kerntaak voor een lokaal bestuur om geld te beleggen. Af en toe worden er middelen tijdelijk belegd die op een rekening staan. En daarnaast gaat het indirect, via de Holding. Al eerder hebben we voorgesteld dat de stad Leuven volledig zou kiezen voor ethisch beleggen, maar op die vraag werd nooit ingegaan. Nu voor iedereen duidelijk is welke risico’s er verbonden zijn met het uit handen geven van publieke middelen voor wat ondertussen echte speculatie bleek, is het nodig dat we het roer omgooien.

Frans Dumont (gemeenteraadslid, commissie financiën): “Wij stellen voor dat de gemeenteraad maandag een duidelijke opdracht geeft aan het stadsbestuur dat er vanaf nu enkel nog gekozen wordt voor een ethische omgang met de publieke middelen. Dat impliceert misschien dat er in een aantal opzichten minder winst kan gemaakt worden met het geld dat wordt belegd, maar daar staat tegenover dat we beter weten dat het geld niet gaat naar risicovolle beleggingen of naar ethisch niet aanvaardbare bestemmingen. Concreet vragen we dat de gemeenteraad nu het principe bevestigt. Voor het einde van dit jaar zouden dan de details van de omzetting van dat principe moeten worden besproken en goedgekeurd, zodat we vanaf 2012 het spoor van het ethisch financieren kunnen volgen. We zouden vragen dat vanaf dan jaarlijks bij de begrotingsbespreking een toelichting wordt gegeven over hoe het principe van ethische omgang met geld in de praktijk is toegepast door de stadsdiensten en -vertegenwoordigers. Een dergelijk systeem bestaat ook in Gent.”

Fatiha Dahmani en Frans Dumont, gemeenteraadsleden.

27 september 2011

essay-transities-naar-duurzaamheid

De economie wordt groener
Hoe een duurzame economie te realiseren is de centrale maatschappelijke uitdaging van dit moment. De ‘Groene Economie’ is ook een van de centrale thema’s voor Rio+20, de VN-bijeenkomst die in 2012 gehouden wordt, twintig jaar na de topconferentie in Rio de Janeiro.



In 1992 ging de discussie nog vooral over milieu, maar tegenwoordig is economie steeds meer de kern van de discussie over duurzame ontwikkeling. Steeds meer komt de vraag centraal te staan hoe we onze economie omvormen tot een Groene Economie.

Gelet op de urgentie van de duurzaamheidsvraagstukken, moet de veelbelovende notie van een ‘Groene Economie’ snel omgezet worden in concrete korte- en lange-termijn maatregelen. Maar hoe krijg je dat voor elkaar?

Rio+20-principes
Om de discussie hierover een stap verder te helpen hebben Jan Jonker, Harry te Riele en ik bij de laatste bijeenkomst van het Nationaal Platform Rio+20 een essay gepresenteerd waarin we zeven principes voorstellen om die Groene Economie sneller tot stand te laten komen. In het kort komen ze hierop neer.

Meervoudige waardecreatie: alleen winst wordt niet alleen uitgedrukt in geld, maar ook in maatschappelijk nut.
Achterblijvers financieren innovatie: belasting op vervuilende technologie bevordert de ontwikkeling van duurzame alternatieven.
Een hernieuwde balans tussen lokaal en globaal: waar dat kan worden voedsel en energie lokaal geproduceerd.
Totale kosten van bezit zijn leidend: bedrijven en consumenten zijn verantwoordelijk voor wat er eerder of later in de keten met een product gebeurt.
Cyclisch gebruik van grondstoffen: voor de productie van goederen wordt uitsluitend afvalmateriaal van eerder producten gebruikt.
De vervuiler betaalt: het voorzorgsbeginsel van Rio ’92 wordt rigoureus doorgevoerd; organisaties zijn aansprakelijk voor schade, ook op langere termijn.
Vrijheid om verantwoord te handelen: om innovatie te bevorderen wordt wetgeving op het niveau van methoden en technieken vervangen door ambitieuze doelstellingen en kaders.

Bron: iNSnet

18 juni 2011

Dit is gewoon te gek!

Ben als toevallige passant getuige geweest van hoe de politie van Leuven, automobilisten die het fietspad blokkeren(geparkeerd) gewoon laat doen. Misschien niets nieuws, maar het grappige was dat de politieagent zelf met de fiets was en drie keer van het fietspad moest en zich op de drukke Diestsesteenweg moest begeven.Wat is het nut van een fietspad als deze als parkeer strook wordt gebruikt? Even later kwam een vader met twee fietsende kinderen, het was een hele onderneming om de kinderen dan maar op het voetpad naast de geparkeerde wagens te loodsen. De fietsers worden verplicht om het verkeersreglement te negeren om op een veilig manier te kunnen fietsen. Ik doe een oproep aan de Leuvense politie om minstens de overtreders aan te spreken en hen te wijzen op de gevaarlijke situatie ze creëren voor de fietsers.

25 mei 2011

Leuven Klimaatneutraal in 2030, wij zien het al helemaal zitten

Tijdens een debat gisterenavond ondertekende schepen Ridouani een engagementsverklaring waarin staat dat Leuven klimaatneutraal moet worden tegen 2030. (Zie inleidende presentatie Peter Tom Jones.) Dat betekent (minstens) dat de uitstoot van alle broeikasgassen die in Leuven worden geproduceerd of die veroorzaakt werden door aangevoerde elektriciteit wordt gereduceerd of opgevangen door eigen vastleggingcapaciteit (bv. bossen). Eerder beslisten al de provincie Limburg (tegen 2020) en de stad Gent (tegen 2050) om klimaatneutraal te worden. Het gaat hier over een ambitieuze intentie, die onder meer inhoudt dat men op lokaal vlak een heel stuk beter wil doen dan de Vlaamse overheid (die nog altijd een ambitieus klimaatbeleid blokkeert).

Gemeenteraadslid Fatiha Dahmani: “Wij zijn zeer blij met dit engagement van de schepen. Het gaat hier om een serieuze koerswijziging. Zowat alle voorstellen die wij in het verleden hebben gedaan om tot een heus Leuvens klimaatbeleid te komen werden systematisch geweigerd. Zo stelden wij al jaren geleden voor dat Leuven zou toetreden tot het Burgemeestersconvenant. Via dat convenant engageren lokale en regionale overheden zich om een klimaatbeleid te voeren dat zo mogelijk verder gaat dan de Europese doelstellingen (de zogenaamde 20-20-20). Onlangs ondertekende Leuven dan toch het convenant, en met de engagementsverklaring van gisteren zou Leuven ook ineens een heel ambitieuze doelstelling vooropstellen. Wij hopen van harte dat het stadsbestuur écht van plan is deze doelstelling te halen. Alle nieuwe initiatieven zouden dan ook aan deze doelstelling moeten getoetst worden, en er zou ook een intensieve samenwerking moeten opgestart worden met de universiteit, de bedrijven en het middenveld. Zoals ook terecht werd opgemerkt tijdens het debat gisteren, betekent het doel om klimaatneutraal te worden in 2030 dat het huidig beleid drastisch zal moeten worden bijgestuurd. Met wat Leuven nu doet, zullen we het doel vast en zeker niet halen. Wij kijken dan ook uit naar een concreet actieplan van het stadsbestuur, en gaan ervan uit dat deze intentie geen verkiezingsbelofte is die wordt doorgeschoven naar de volgende legislatuur.”

Tijdens het debat waren nog andere interessante dingen te horen. Zo gaf de Limburgse gedeputeerde van milieu een duidelijke toelichting over hoe zijn provincie acties onderneemt. De provincie Vlaams-Brabant kan daar nog een voorbeeld aan nemen. En Jo Vandebergh van Ertzberg/project Tweewaters lanceerde het interessante idee om een ‘ruimtelijk energieplan’ op te stellen voor Leuven. Via zo’n plan zou men onder meer voor het hele grondgebied in kaart kunnen brengen wie waar energie nodig heeft, wie bv. een restcapaciteit heeft van eigen productie, waar extra winning mogelijk is, … Het is een idee dat zeker onze steun krijgt.


Fatiha Dahmani, gemeenteraadslid

27 februari 2011

Pieter De Somer-plein, wat een afknapper!


25 februari 2011


Groen! is erg teleurgesteld door de beslissing van het Leuvense schepencollege om het Fochplein om te dopen tot Pieter De Somer-plein. En dat niet in de eerste plaats omdat ons voorstel (wij hadden liever het Sophie Scholl-plein gezien) het niet gehaald heeft. Er is ook een enorme kans gemist om een breder participatieproces op te zetten, met daarin onder meer een maatschappelijk debat over de plaats van geschiedenis in onze stad. Daar hebben we vooral een probleem mee.

Tie Roefs (voorzitster): “Deze beslissing is een echte afknapper. Het gaat er helemaal niet om dat wij de verdienste van Pieter De Somer voor onze stad en de universiteit willen ontkennen, maar we hadden een andere keuze, en vooral een andere manier van kiezen verwacht. Wij waren en zijn overtuigd van de kracht van ons voorstel voor het Sophie Scholl-plein. Net omdat het heel veel kansen bood om op een andere manier met zo’n centraal plein om te gaan. Wij wilden een vredesplein. Wij wilden een vrouw (een goed ander voorstel voor een inspirerende vrouw zouden we trouwens zeker hebben toegejuicht). Wij wilden een plein dat ook een project kon zijn, dat mogelijkheden gaf voor allerlei activiteiten met scholen en de universiteit. Wij wilden een plein dat zou laten zien dat de Europese geschiedenis, met haar gruwelijke bladzijden maar ook met het project van Europese eenmaking een plaats verdient in onze stad. Het verhaal van Sophie Scholl kan enorm inspirerend zijn voor ons allemaal, het kan ons doen nadenken over oorlog en vrede, over persoonlijke verantwoordelijkheid. Wij hadden gehoopt dat Leuven het aan zou durven om een verrassende keuze te maken, en niet toe te geven aan gemakkelijke en ‘veilige’ keuzes.”

Fatiha Dahmani (fractieleidster): “Wij begrijpen er niets meer van. De burgemeester heeft de discussie over het plein zelf op de agenda gezet met als motivatie dat het hier om een verkeerde ‘oorlogsheld’ ging. Daarmee kwam een discussie op gang. En die discussie was zinvol. Het gaf de Leuvense gemeenschap de kans om samen na te denken over wat we met deze stad willen doen. Het gaf een immense kans voor een proces van participatie, waarbij verschillende maatschappelijke groepen voorstellen hadden kunnen formuleren, en waarbij de bevolking dan actief kon betrokken worden. Dat was ook de kracht, vonden wij, van ons voorstel. Ook als Sophie Scholl het niet zou gehaald hebben, hadden we de kans gehad om een discussie op gang te trekken, en daar was het ons altijd al om te doen. Nu wordt duidelijk dat onder ‘maatschappelijke discussie’ door dit college wordt verstaan dat we in het beste geval in de media mochten reageren op uitspraken van de burgemeester. Maar waarom begin je dan de discussie, net door de verwijzing naar de persoon van Foch, als je helemaal niet van plan bent om aan die discussie een kans te geven? De gemeenteraad en de bevolking worden gewoon volledig buitenspel gezet. Dit college is niet geïnteresseerd in een actuele kijk op de geschiedenis – dat bleek al uit de ronduit beschamende manier waarop er met de archeologische opgravingen werd omgegaan de voorbije maanden – en is al evenmin geïnteresseerd in de mogelijkheden tot participatie die de discussie over het plein bood. Het gaat uiteindelijk enkel en alleen om een simpele ouderwetse politieke deal tussen CD&V en SP.a. Wat begon als een interessante discussie, is geëindigd in een sof. We hopen natuurlijk dat het een mooi plein wordt, maar we hadden liever gezien dat het plein ook een project van de Leuvenaars zelf zou geworden zijn, een plein waarop we – door het proces dat eraan vooraf zou zijn gegaan – ook trots hadden kunnen zijn. Eens te meer bewijst het college dat men in een dergelijk participatieproces met inspraak en discussie totaal niet geïnteresseerd is. Dat het Pieter De Somer-plein er komt, zegt dus alles over de bestuursstijl van deze ploeg. Die stijl is erg ‘oud’, en dat is net wat we niet nodig hebben voor een stad die zich wil profileren als ‘eeuwenoud en springlevend’…”

Tie Roefs (voorzitster) en Fatiha Dahmani (fractieleidster)

Groen! verklaart op Valentijnsdag de liefde aan de leerkracht


14 februari 2011


Vandaag, op Valentijnsdag, verklaarden Vlaams parlementslid Hermes Sanctorum en Groen!-voorzitter Wouter Van Besien, samen met de groene gemeenteraadsleden Fatiha Dahmani en Marleen Demuynck de liefde aan de leerkrachten van het Sint-Jozefinstituut in Kessel-Lo.

“Leerkrachten zijn helden”, vindt Groen!. “Zij bereiden met passie voor hun vak elke dag weer onze kinderen voor op de toekomst. We moeten hun alle vertrouwen geven.” Om dit in de verf te zetten, overhandigden Hermes en Wouter de leerkrachten een prikkelende cartoon.

Door juist op Valentijnsdag de liefde aan de leraar te verklaren, spreekt Groen! zijn grote waardering voor de leraren uit. Leraren die met hart en ziel hun werk doen, geven kinderen kansen die ze thuis soms niet krijgen. Maar het valt niet mee om steeds weer vol passie voor de klas te staan. In een samenleving die steeds complexer en meer divers is, komen er voor leerkrachten steeds meer taken bij en wordt het lerarenberoep zwaarder. Er dreigt een tekort aan leraren.

Groen! wil daarom het lerarenberoep opnieuw aantrekkelijker maken.

Na de overhandiging van het cadeau en het in de kijker stellen van de leerkracht verzorgden en verwenden de leerlingen van 6 bio-esthetiek Fatiha, Marleen en Hermes. De foto’s laten zien hoe ze daarbij erg vakkundig onder handen werden genomen door de leerlingen.

Mag het een maatje meer zijn?


Groen! vraagt meer ruimte voor buitenmaatse fietsen aan het station van Leuven

22 januari 2011


Heel veel mensen nemen al de fiets, en steeds meer mensen gebruiken ook fietsen die wat bijzonder zijn, zoals bakfietsen of fietsen met een fietskar. Die buitenmaatse fietsen zijn zeer handig, en vormen een prima alternatief voor het gebruik van de auto wanneer je iets meer vracht of je kinderen mee wilt nemen.

Maar wie zo’n buitenmaatse fiets wil parkeren in de grote fietsenparking aan het station onder het stadskantoor merkt al snel dat er maar weinig plaats voorzien is. Te weinig plaats.

Toon Toelen (provincieraadslid): “Dat stond in de sterren geschreven. Er zijn niet alleen te weinig plaatsen. Het gangetje is ook veel te smal. De Fietsersbond heeft hiervoor gewaarschuwd vóór de aanleg van het gebouw.”

Groen! voerde vandaag actie om meer ruimte te vragen voor de buitenmaatse fietsen in de fietsenparking. Groen! vraagt de ingang van de fietsenstalling anders in te richten. De huidige stalling is net breed genoeg voor een gewone fiets. Een bakfiets of een fiets met karretje heeft al snel het dubbele nodig, zowel in de breedte als in de lengte.

Toon Toelen (provincieraadslid): “Wij vinden natuurlijk dat alle fietsen voldoende plaats moeten hebben. Maar het is toch nodig dat er meer ruimte wordt voorzien die specifiek aangepast is aan de buitenmaatse fietsen. We roepen de NMBS op om een initiatief te nemen. Het zou een prima middel zijn om nog meer mensen te stimuleren om voor hun verplaatsingen de fiets te nemen, en daar wordt ook het openbaar vervoer beter van.”

Toon Toelen, provincieraadslid