Misschien hebben jullie hem de voorbije weken ook gezien: de ijsbeer. De ijsbeer is zo’n beetje uitgegroeid tot de mascotte van Groen! in deze kiescampagne. En daar zijn ook goede redenen voor. Door de opwarming van de aarde smelt het ijs. En daardoor wordt letterlijk de ruimte om te leven voor de ijsbeer kleiner. Want verder naar het noorden kan de ijsbeer niet, want daar is niets meer. Dat ijsberen verdrinken omdat ze niet snel genoeg op een stuk ijs raken, lijkt een beetje hallucinant, maar dat is wat er aan het gebeuren is. Als er niets verandert zullen tegen 2050 de enige ijsberen die er nog zijn, in een dierentuin zitten.
De ijsbeer is misschien wel een symbool voor alle levende wezens op deze planeet. Misschien is het voor ons, hier in België, niet zo heel erg als het een beetje warmer wordt. Zo lijkt het tenminste. Maar we leven hier niet op een eiland. Als je in Afrika leeft, kan ‘warmer’ het verschil uitmaken tussen leven en dood. En hoewel de Afrikanen zowat het minste hebben bijgedragen aan het huidig broeikaseffect, zullen zij wel het grootste slachtoffer ervan worden. De keuzes die wij hier de volgende jaren maken, zullen mee bepalen welke levenskansen mensen aan de andere kant van de planeet hebben. En voor de mensen die hier leven, geldt een gelijkaardige redenering. De ecologische voetafdruk van de huidige generatie bepaalt het gewicht op de schouders van onze kinderen en kleinkinderen.
Er zijn wel eens mensen die nog altijd beweren dat wat Groen! zegt niet ‘sociaal’ zou zijn. Er zijn weinig dingen die zo onwaar zijn als die uitspraak. Het tegendeel is waar. Omdat de generaties voor ons dachten dat afval wel zou ‘verdwijnen’ als ze het in de grond stopten, betalen wij nu enorm veel geld om gevaarlijke bodems te saneren. Omdat de generaties voor ons het niet altijd nodig vonden iets te doen aan de gevaarlijke luchtvervuiling, zijn er ondertussen al duizenden mensen vroegtijdig gestorven of ernstig ziek. De maatschappelijke kost van het niet maken van groene keuzes is enorm, en die wordt in harde euro’s betaald. Milieuvervuiling kun je in veel gevallen vermijden, door meteen een ecologische keuze te maken. Minder moeten uitgeven voor het opruimen voor vervuiling of het helpen van slachtoffers van die vervuiling betekent dat er meer geld overblijft voor goede gezondheidszorg of ouderenvoorzieningen. Want de kosten daarvoor kun je niet zomaar vermijden. Het niet maken van ecologische keuzes is dus zowat de meest asociale politiek denkbaar.
Met de klimaatverandering is het niet anders. Het zijn wereldwijd de armsten die het grootste slachtoffer zijn van het gedrag van de rijksten. Ofwel kiezen we nu voor een structurele aanpak en zorgen we dat er minder broeikasgassen in de lucht komen, en dan zal dat iedereen ten goede komen. Ofwel doen we niets, en dan zullen binnen enkele jaren enkel de rijken zich nog een duur gekoeld huis kunnen permitteren. Dat is de realiteit.
Dat het klimaat verandert, kunnen we al niet meer tegenhouden. Een klimaatchaos voorkomen kunnen we nog wel. En die keuzes liggen in onze handen. Groen! heeft altijd een boodschap van hoop gehad, en dat is nu niet anders. Het is immers wel degelijk mogelijk om aan wie nu leeft, en wie nog moet geboren worden een waardig leven te garanderen. Maar dan mogen we wel niet meer te lang wachten. Volgens de wetenschappers hebben we nog een tien tot vijftien jaar om het tij te keren. Gemakkelijk zal het niet zijn, maar mogelijk is het wel. De beste, meest logische, en meest realistische keuze is nu voluit gaan voor een ecologische omslag. Wie dat ook wil, die moet Groen! aan het werk zetten.
De ijsbeer is misschien wel een symbool voor alle levende wezens op deze planeet. Misschien is het voor ons, hier in België, niet zo heel erg als het een beetje warmer wordt. Zo lijkt het tenminste. Maar we leven hier niet op een eiland. Als je in Afrika leeft, kan ‘warmer’ het verschil uitmaken tussen leven en dood. En hoewel de Afrikanen zowat het minste hebben bijgedragen aan het huidig broeikaseffect, zullen zij wel het grootste slachtoffer ervan worden. De keuzes die wij hier de volgende jaren maken, zullen mee bepalen welke levenskansen mensen aan de andere kant van de planeet hebben. En voor de mensen die hier leven, geldt een gelijkaardige redenering. De ecologische voetafdruk van de huidige generatie bepaalt het gewicht op de schouders van onze kinderen en kleinkinderen.
Er zijn wel eens mensen die nog altijd beweren dat wat Groen! zegt niet ‘sociaal’ zou zijn. Er zijn weinig dingen die zo onwaar zijn als die uitspraak. Het tegendeel is waar. Omdat de generaties voor ons dachten dat afval wel zou ‘verdwijnen’ als ze het in de grond stopten, betalen wij nu enorm veel geld om gevaarlijke bodems te saneren. Omdat de generaties voor ons het niet altijd nodig vonden iets te doen aan de gevaarlijke luchtvervuiling, zijn er ondertussen al duizenden mensen vroegtijdig gestorven of ernstig ziek. De maatschappelijke kost van het niet maken van groene keuzes is enorm, en die wordt in harde euro’s betaald. Milieuvervuiling kun je in veel gevallen vermijden, door meteen een ecologische keuze te maken. Minder moeten uitgeven voor het opruimen voor vervuiling of het helpen van slachtoffers van die vervuiling betekent dat er meer geld overblijft voor goede gezondheidszorg of ouderenvoorzieningen. Want de kosten daarvoor kun je niet zomaar vermijden. Het niet maken van ecologische keuzes is dus zowat de meest asociale politiek denkbaar.
Met de klimaatverandering is het niet anders. Het zijn wereldwijd de armsten die het grootste slachtoffer zijn van het gedrag van de rijksten. Ofwel kiezen we nu voor een structurele aanpak en zorgen we dat er minder broeikasgassen in de lucht komen, en dan zal dat iedereen ten goede komen. Ofwel doen we niets, en dan zullen binnen enkele jaren enkel de rijken zich nog een duur gekoeld huis kunnen permitteren. Dat is de realiteit.
Dat het klimaat verandert, kunnen we al niet meer tegenhouden. Een klimaatchaos voorkomen kunnen we nog wel. En die keuzes liggen in onze handen. Groen! heeft altijd een boodschap van hoop gehad, en dat is nu niet anders. Het is immers wel degelijk mogelijk om aan wie nu leeft, en wie nog moet geboren worden een waardig leven te garanderen. Maar dan mogen we wel niet meer te lang wachten. Volgens de wetenschappers hebben we nog een tien tot vijftien jaar om het tij te keren. Gemakkelijk zal het niet zijn, maar mogelijk is het wel. De beste, meest logische, en meest realistische keuze is nu voluit gaan voor een ecologische omslag. Wie dat ook wil, die moet Groen! aan het werk zetten.
Ga ook eens kijken op Red de ijsbeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten