12 oktober 2012

Brief aan de Leuvenaars

Beste medeburgers van deze mooie stad

De kiescampagne is bijna voorbij. Voor u en voor ons zal ze zeker lang genoeg geduurd hebben. Zondag gaan we stemmen, en dan zal duidelijk worden hoe de kaarten liggen voor de volgende zes jaar.

Tijdens een kiescampagne leer je als politicus of politica telkens weer veel. Je krijgt de kans om met heel veel burgers te spreken en je ideeën uit te leggen. Je krijgt de kans om met de collega’s van de andere partijen in debat te gaan, en zo duidelijk te maken waar de punten van overeenkomst zitten en waar de punten van verschil. Misschien vinden sommige mensen zo’n verkiezingsperiode  vervelend, eigenlijk is en blijft het nog altijd een feest van de democratie. En op die democratie mogen we heel trots zijn.

Ik wil graag met u enkele dingen delen die ik heb geleerd tijdens deze campagne. Wat is me opgevallen? Ik heb de voorbije weken enorm veel mensen leren kennen die graag mee hun schouders onder deze stad willen zetten. Ze hebben goede ideeën, ze zijn positief ingesteld en ze willen mee zoeken naar nieuwe antwoorden op de grote uitdagingen waar we met deze stad voorstaan. Ze hebben echter al te vaak ook het gevoel dat ze de kans niet krijgen om mee te denken, en dat is bijzonder jammer. In een eigentijdse stadsdemocratie mag je de democratie niet enkel overlaten aan de politici. Politieke partijen, verkozenen, we hebben ze heel erg nodig. Zij moeten visies presenteren, de grote lijnen uittekenen en de afweging maken van verschillende belangen. Maar daarbij, en bij de uitvoering van ideeën, moeten ze meer dan ooit samenwerken met burgers. Burgers die partners zijn in beleid. In de vele debatten van de voorbije weken kregen we al te vaak alle redenen te horen waarom meer participatie geen goed idee zou zijn, waarom het gevaarlijk of onhaalbaar zou zijn. Ik moet u zeggen: die tegenwerpingen hebben me niet overtuigd, integendeel. Wij beseffen heel goed dat beleid voeren niet altijd gemakkelijk is, maar dat kun je toch beter met dan tegen je burgers proberen te doen. En de vele gesprekken die ik heb mogen voeren met gewone burgers hebben me nog meer gesterkt in die overtuiging.

Wij ecologisten zijn er nog altijd van overtuigd dat een kiescampagne moet gaan over inhoud. Louter persoonlijke aanvallen van de ene tegen de andere politicus of een stijl van debatteren die cynisch of bitter is, dat brengt niets op, integendeel. Misschien houden sommigen van het spektakel dat zo ontstaat, maar ik kan u verzekeren dat mijn aanvoelen  is dat dit ons niet vooruit helpt. Zelf hebben we ongetwijfeld ook foutjes gemaakt, maar we hebben altijd geprobeerd om onze ideeën voor een klimaatneutrale stad, voor een ander woonbeleid, voor een beter armoedebeleid en voor meer participatie op een open manier te verdedigen, zonder op de man of vrouw te spelen. Dat partijen met elkaar discussiëren over verschillende visies op de stad, op een zo nodig kritische maar steeds respectvolle manier, dat is wel een goede zaak. Van veel burgers heb ik gehoord dat ze voorstander zijn van een constructieve opstelling van partijen tegenover elkaar en niet van een antihouding.

Bij alle democratische partijen hier in Leuven heb ik mensen ontmoet die met veel overtuiging en inzet van veel energie het beste willen maken van deze stad. Met Groen staan we klaar om samen te werken met andere partijen. Als het kan vanuit de meerderheid, en anders vanuit de oppositie. Onze basishouding zal niet anders zijn. We hopen vooral dat we daarbij de kans krijgen om de fundamentele debatten te voeren. Voor de volgende tientallen jaren staan er grondige maatschappelijke veranderingen voor de deur. Uit angst terugvallen op de oplossingen uit het verleden zou het verkeerde antwoord zijn. Hoe gaan we bv. een mobiliteitsysteem organiseren dat klimaatneutraal is en dat de leefbaarheid van de stad versterkt in plaats van bemoeilijkt? Ik denk dat het altijd de kracht is geweest van de groene partijen dat ze werken met een langetermijnperspectief, dat ze verder willen kijken dan de volgende verkiezing. Van vele burgers heb ik gehoord dat ze dat waarderen, en dat ze ook snakken naar een politiek die veel minder een dagjespolitiek is maar meer vertrekt vanuit een visie op de toekomst. Dat Leuven klimaatneutraal wil worden tegen 2030 biedt alle kansen om zo’n visie op een houdbare ontwikkeling uit te werken. Ik hoop heel erg dat zo’n blikverruiming van de Leuvense politiek eindelijk mogelijk zal worden.

Als ecologisten krijgen we vaak te horen dat de dingen die we voorstellen ‘niet gemakkelijk’ zijn. Op een andere manier gaan bouwen, je op een andere manier gaan verplaatsen, anders met grondstoffen en producten omgaan, dat komt vaak neer op een mentaliteitsverandering. En het zou best kunnen dat dat niet altijd gemakkelijk is, dat weten wij ook. Maar we hebben zoveel te winnen. Doen alsof de klimaatverandering of de grondstoffenschaarste niet bestaan, dat is misschien wel ‘gemakkelijk’. Het betekent echter dat we een enorme kost doorschuiven naar onze kinderen en kleinkinderen, en zij zullen de rekening dan dubbel en dik betalen. De uitdagingen voor ons uitschuiven betekent ook dat we enorm veel kansen missen om nu al te beginnen met die economie die binnen enkele jaren het meest succesvol zal zijn, met die slimme oplossingen die in de nabije toekomst overal standaard zullen zijn. We zullen onze manier van leven moeten veranderen, en het zou goed zijn als alle politici mee hun verantwoordelijkheid opnemen om de bevolking hierop voor te bereiden. Gewoon zeggen dat we moeten ‘doorgaan’ is dus niet het antwoord. Maar als we vandaag al beginnen met die verandering, dan zorgen we ervoor dat we sneller terug zuivere lucht hebben en een leefbare omgeving, waarin onze kinderen zich veilig voelen. We hebben dus eigenlijk vooral veel te winnen. En wie kan daar tegen zijn? Maar de enige manier om die grote veranderingen, die sowieso toch op ons afkomen, op een goede manier door te voeren, is samen met burgers. Pleidooien voor meer participatie zijn dus vooral ook pleidooien voor meer bestuurskracht in de complexe wereld van morgen.

Laten we van zondag 14 oktober een feest maken. Ik hoop dat die groepen die voluit willen gaan voor een positief Leuven zondag de overwinnaars worden. En vanaf maandag 15 oktober kunnen we dan aan de slag om van Leuven de duurzame stad van de toekomst te maken.

Fatiha Dahmani , lijsttrekster

Geen opmerkingen: